Krok Naprzód
Trwanie w miejscu, w bezpiecznie zbudowanym świecie iluzji umysłu. Rozgoszczenie się w strukturach tego świata. Delikatny zapach lenistwa spowodowany zadomowieniem się w strefie komfortu. Lęk, obawa, czy wręcz niemoc zmiany, zmuszają jednostkę do stagnacji. Tymczasem smutek, przedłużająca się melancholia, cień nadchodzącej depresji, zmusza do spojrzenia wgłąb. Krawędź budzi przerażenie. Nie można spojrzeć w odchłań bez dna. Przecież niewyobrażalna pustka może wchłonąć. Wessać. Co będzie dalej?
Nie ma odwrotu. Wieje wiatr zmian transformując wszystko dookoła. Stare struktury nabierają barw, smutek ugina się pod ciężarem pierwszych promieni słońca, kolory świtu malują nowy obraz. Krok naprzód jest jedynym rozwiązaniem. Zmiana. Otwarcie się na to co nowe.
Przestrzeń grafik, to swoiste kadry z filmu. Zatrzymane w jednej pozycji postacie o pochylonej sylwetce, sugerują wrażenie poddania się, zwątpienia i rezygnacji, lecz mocne barwy malują im zupełnie nową rzeczywistość. Poklatkowość zmiany scenerii, jest zabiegiem celowym, mającym zwrócić uwagę na szybkość w zmianach otaczającej rzeczywistości i możliwość odwrócenia sytuacji niemalże całkowicie.